Fala uderzeniowa

Fizjoterapia
Data dodania: 07.03.2021
Komentarze: 3

Fala uderzeniowa

W naszym gabinecie dysponujemy urządzeniem Chattanooga Intelect RPW

Aparat Intelect RPW to zasilany sprężonym powietrzem generator balistycznej fali uderzeniowej, wyposażony w precyzyjne podzespoły balistyczne w aplikatorze, gdzie generowane są fale uderzeniowe. Ruch i ciężar pocisku przyspieszanego przez sprężone powietrze wytwarza energię kinetyczną, która jest przekształcana na energię akustyczną w momencie uderzenia pocisku o nieruchomą powierzchnię (transmiter fali uderzeniowej). Impuls akustyczny jest przekazywany bezpośrednio do tkanki docelowej. Fale te są fizycznie klasyfikowane jako radialne fale ciśnienia. Zastosowany impuls ciśnienia rozchodzi się radialnie w tkance i ma efekt leczniczy w obszarach tkanki.

Radialne fale uderzeniowe (R-SW) są wprowadzane do organizmu za pomocą ruchomego aplikatora i obejmują sowim zasięgiem cały obszar bólu. Radialne fale uderzeniowe są często określane jako radialne fale ciśnienia, co jest prawidłową definicją w znaczeniu fizycznym. Transmiter jest zasilanym sprężonym powietrzem generatorem balistycznej fali uderzeniowej. Pocisk jest przyspieszany przez sprężone powietrze. Energia kinetyczna zawarta w ruchu i ciężarze pocisku jest przekształcana na energię akustyczną w postaci długofalowych impulsów uderzeniowych, powstających w momencie uderzenia pocisku w transmiter. Po podaniu radialne fale uderzeniowe rozchodzą się w sposób rozproszony i tracą energię wraz ze wzrostem głębokości penetracji. Charakteryzują się one dużą długością fal i nie mogą być zogniskowane na głębokich obszarach docelowych. Głębokość penetracji wynosi od 1 do 3 cm. Maksymalna gęstość strumienia energii dla tych głębokości jest obserwowana w punkcie wyjścia z transmitera fali uderzeniowej. Istnieją różne robocze hipotezy dotyczące sposobu działania fal uderzeniowych, które można zastosować także do radialnych fal uderzeniowych:

  • Fale uderzeniowe niszczą błony komórkowe. W rezultacie receptory bodźców urazowych nie są w stanie wytwarzać potencjału generatora, dlatego nie mogą już wysyłać żadnych sygnałów bólowych.
  • Fale uderzeniowe stymulują receptory bodźców urazowych, które z kolei emitują dużą ilość impulsów nerwowych. Zgodnie z opisem teorii tamy (Gate Control Theory) przekazywanie tych impulsów do centralnego układu nerwowego zostaje zahamowane. • Z uwagi na sposób działania fal uderzeniowych, otoczenie chemiczne komórek zostaje zmienione przez wolne rodniki wytwarzające substancje hamujące ból.
  • Na podstawie hipotezy dotyczącej asocjacyjnej pamięci bólu (Wess), sygnały doprowadzające ból są przekazywane przez centralny układ nerwowy poprzez wiele połączeń synaptycznych, które na końcu powodują sterowanie napięciem mięśniowym przez włókna odprowadzające. Mechanizm odruchów działa w taki sposób jak obwód sterujący.

Podczas terapii falą uderzeniowa zachodzi przewodzenie elektryczne silnych sygnałów bólowych, stymulując procesy chemiczne w miejscach styku synaptycznego. Złożony wzór bodźców związanych z przestrzenią i czasem jest przechowywany w synapsach jako engram pamięciowy w postaci długotrwałych modyfikacji. Patologiczne powiązanie pomiędzy bólem a napięciem mięśni i napięciem ścian naczyń zostaje zerwane w wyniku terapii falą uderzeniową i silnymi bodźcami, jakie wytwarza, tym samym aktywując naturalne wzory ruchu, które są zapamiętywane i przypominane. W ten sposób można przywrócić niepatologiczny stan napięcia mięśni. Wyniki terapii wskazują, że terapia falą uderzeniową zapewnia lepsze krążenie krwi w leczonych obszarach bólu, a także że uzyskiwana jest długotrwała stymulacja metabolizmu w obszarach, które z natury są słabo zaopatrywane w krew. Jako że wykazano, że powtarzane sesje lecznicze zwiększają korzystne oddziaływanie terapii falą uderzeniową, zasadne jest założenie, że fale uderzeniowe wywierają też efekty wtórne, zgodnie np. z opisem hipotezy dotyczącej asocjacyjnej pamięci bólu.

Urządzenia do leczenia impulsową radialną falą ciśnienia dostarczają energii w postaci impulsów lub sekwencji energii radialnej fali ciśnieniowej. Impulsy trwają zwykle 6 do 12 ms (szerokość impulsu) i są powtarzane z częstotliwością od 0,5 do 21 Hz (częstotliwość impulsu). Podobnie jak w przypadku innych sposobów leczenia, np. ultradźwięków, wykryto, że dostarczanie energii w postaci impulsów ma często bardziej korzystny wpływ terapeutyczny, niż dostarczanie tej samej ilości energii w postaci przebiegu ciągłego. Terapia impulsową radialną falą ciśnienia jest skuteczna w przypadku wielu schorzeń, szczególnie na wczesnych etapach leczenia.

Przed wykonaniem zabiegu z zastosowaniem radialnej fali ciśnienia należy przeprowadzić odpowiednie badanie i postawić diagnozę. Należy na bieżąco śledzić najnowsze odkrycia i publikacje medyczne dotyczące terapii radialną falą ciśnienia, aby uzyskać szczegóły dotyczące przeciwwskazań i działań ubocznych nieznanych w momencie produkcji.

WSKAZANIA DO STOSOWANIA

  • Mięśniowo-powięziowe punkty spustowe (Myofascial Trigger Points - MTrP): lokalizowanie i dezaktywowanie punktów spustowych Punkty spustowe lokalizowane są na niskim poziomie energetycznym (około 2 barów) poprzez przeprowadzenie transmitera nad obszarem mięśni poddawanym terapii (zwiększona wrażliwość na ból), a następnie dezaktywowane z zastosowaniem wyższego poziomu energii (około 3 barów).
  • Aktywacja tkanki mięśniowej i łącznej: zwiększanie krążenia Wspomaga przepływ krwi przez tkankę i przyspiesza metabolizm. Impulsowy masaż wibracyjny Kojąca ulga w nadwyrężeniu i napięciu mięśni.
  • Nieprawidłowości przyczepów ścięgien: 
  1. Zapalenie powięzi podeszwy, ból pięt lub ostroga piętowa. Zapalenie powięzi podeszwy to stan zapalny stopy spowodowany nadmiernym zużyciem powięzi podeszwy podtrzymującej łuk podeszwy.
  2. Zwapnienia okołobarkowe/ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego. Zwapnienie barku i przewlekły ból barku.
  3. Promieniowe i łokciowe zapalenie nadkłykcia. Łokieć tenisisty, zapalenie przyczepów ścięgna w łokciowej lub promieniowej części stawu łokciowego (kości ramiennej).
  4. Zespół bolesnego Achillesa – achillodynia Ból spowodowany zapaleniem ścięgna Achillesa lub związanej z nim kaletki.
  5. Zespół bólowy rzepki. Ból przed, za lub wokół rzepki.
  6. Zespół mięśnia piszczelowego. Ból zlokalizowany wzdłuż lub bezpośrednio za przyśrodkową krawędzią kości piszczelowej.
  7. Zespół tarcia proksymalnego pasma biodrowo-piszczelowego/ zapalenie przyczepu krętarza. Ból lub bolesność po zewnętrznej stronie kolana lub biodra.
  • Cellulitis tłuszczowy 

W celu najlepszych efektów zabieg należy w zależności od schorzenia powtórzyć 3-4 razy w odstępach 4-7 dniowych. 

PRZECIWSKAZANIA

Przed wykonaniem zabiegu z zastosowaniem radialnej fali ciśnienia należy przeprowadzić odpowiednie badanie i postawić diagnozę. Należy na bieżąco śledzić najnowsze odkrycia i publikacje medyczne dotyczące terapii radialną falą ciśnienia, aby uzyskać szczegóły dotyczące przeciwwskazań i działań ubocznych nieznanych w momencie produkcji. Stosowanie aparatu Intelect RPW jest przeciwwskazane w następujących sytuacjach:

  • Nie stosować terapii radialną falą ciśnienia na żadnej części ciała podczas ciąży.
  • Nad ciężarną lub potencjalnie ciężarną macicą. Terapia radialną falą ciśnienia nie powinna być stosowana nad macicą, chyba że można uzyskać od pacjentki zdecydowane zapewnienie, że nie jest ona w ciąży.
  • Hemofilia lub inne zaburzenia krzepnięcia.
  • Leki przeciwzakrzepowe, szczególnie Marcumar.
  • Ostre zapalenia. Nie wolno stosować na opuchnięte, objęte zapaleniem lub zainfekowane tkanki oraz skórę dotkniętą wysypką, ani na żadne inne ostre zmiany tkanki.
  • Obszar objęty polineuropatią. Pacjenci z cukrzycą często odczuwają zakłócone funkcjonowanie czuciowe i nerwowe na obszarach objętych polineuropatią.
  • Terapia kortyzonem: Odczekać minimum 6 tygodni po miejscowym wstrzyknięciu kortyzonu przed leczeniem radialnymi falami ciśnienia.
  • Pacjenci z krwotokami lub z ryzykiem krwotoku.
  • Pacjenci z rakiem złośliwym lub nieokreślonym rodzajem raka.
  • Obrzęki, w których wciąż odczuwane jest ciepło.
  • Implanty, miejsca usunięcia implantów, uszkodzone implanty i wstawki metalowe.
  • Na endoprotezach powierzchniowych lub implantach metalowych.
  • Poważna niedrożność tętnic (stopień III i IV).
  • Schorzenia ginekologiczne, z ostrymi zapaleniami w przebiegu.
  • Zakrzepica żył głębokich, zapalenie żyły, żylaki.
  • Miażdżyca tętnic, niewydolność krążenia.
  • Nad gałkami ocznymi.
  • Na organy rozrodcze.
  • Nad rozrusznikami serca, defibrylatorami, implantami ślimakowymi, stymulatorami wzrostu kości, stymulatorami głębokich struktur mózgu, rdzenia kręgowego i innymi stymulatorami nerwów.
  • Nad otwartymi blaszkami (po laminektomii; w rozszczepie kręgosłupa).
  • Bezpośrednio nad zatokami tętnicy szyjnej, zwojem szyjno-piersiowym lub nerwem błędnym znajdującym się w przednim trójkącie szyjnym.
Komentarze
Dodaj komentarz